بررسی و تحلیل تراکم ساختمانی(far)، در محله های شهری با استفاده از lui: نمونه موردی محله گلباد شهر تبریز

far عبارت است از نسبت کل سطح زیر بنای ساختمان به سطح قطعه زمینی که ساختمان در آن واقع شده است. امروزه بدلیل کمبود منابع و برای کاهش هزینه­های توسعه شهری و ارائه خدمات مطلوب­تر و در عین حال اقتصادی­تر توجه به متراکم شدن جمعیت افزایش یافته است و افزایش تراکم ساختمانی یکی از ابزارهای آن می­باشد. اما به لحاظ عملی بدلیل نداشتن طرح و برنامه مدون و جامع و ضعف سیستم و ضعف متولیان برنامه­ریزی آنچه اتفاق افتاده است سیاست افزایش far نه بر مبنای ظرفیتهای پذیرش اجزا سیستم شهری که بر مبنای تقاضا و بدون رعایت آستانه های مربوطه بوده است. روش مورد استفاده تحقیق بر اساس ماهیت آن توصیفی- تحلیلی است و هدف آن بررسی و تحلیل تراکم ساختمانی (far) در محله­های شهری بر اساس روش lui می باشد. در این روش برای برآورد far شاخص­هایی نظیر، حداکثر سطح زیربنا برحسب فوت مربع (fa)، ضرایب حداقل میزان فضای باز (os)، و ... بهره گرفته می­شود. چنانچه شدت استفاده از زمین بیشتر یا کمتر از محدوده ذکر شده باشد، احتمالاً به توسعه بیش از حد (over develop)، یا توسعه کمتر از اندازه کافی (under develop) در اراضی مورد نظر خواهد انجامید. محدوده مورد مطالعه تحقیق، محله گلباد شهر تبریز می­باشد. نتیجه بررسی این سیستم در محله گلباد شهر تبریز نشان دهنده کمبودهای اساسی در فضاهایی از قبیل فضای باز (os)، فضای باز مفید (ls) و فضای تفریحی (rs) و همچنین تعداد پارکینگ کل برای هر واحد مسکونی (tc) می­باشد. همچنین امر امکان افزایش تعداد واحد مسکونی در هر جریب با توجه به مساحت محله و اندازه واحدهای مسکونی به دلیل پائین بودن آن نسبت به استاندارد به شرط تامین فضاهای مورد نیاز این سیستم وجود دارد.